Lavans gaat microplastics tegen met speciale filter
Een recept voor soep zonder plastic
Microplastics zijn overal. Niet alleen in de oceaan, waar grote stukken plastic steeds verder uiteenvallen, maar ook in sloten en rivieren. Zelfs in huis, in het stof op de plint. Afkomstig van de synthetische vezels in kleding. Drie keer raden wat er na een wasbeurt via de afvoer in het riool verdwijnt...
Microplastics zijn stukjes plastic van minder dan 5 millimeter groot. Ze zijn niet afbreekbaar en komen uiteindelijk in de voedselketen terecht. Zo krijgen we wekelijks gemiddeld 5 gram plastic binnen via ons eten1. Dat is een hele creditcard. Per week!
Over het effect van al die microplastics is nog veel onbekend. Worden ze opgenomen door ons lichaam? Hoe dan? En welk effect heeft dat op onze gezondheid? Nu en op langere termijn? Onderzoek hiernaar is hard nodig, maar afwachten op de uitkomsten is geen goed idee.
Ter geruststelling: in ons kraanwater is de hoeveelheid micro- en nanoplastic deeltjes (MNP’s) nog heel beperkt. Om één stukje microplastic binnen te krijgen, moet je 71 liter kraanwater drinken. Dat zijn 350 glazen water. Dat hebben we vooral te danken aan de waterzuiveringsbedrijven, die MNP’s grotendeels uit het water filteren. Maar wat een werk is dat!
Beter is om te voorkomen dat MNP’s ons oppervlaktewater bereiken. De Europese waterbedrijven pleiten dan ook voor een strengere toepassing van EU-regelgeving, zodat de verantwoordelijkheid én de kosten van vervuiling bij producenten komen te liggen.