Bemoei je (niet alleen) met je eigen zaken
Als werkgever ben je verantwoordelijk voor een veilige werkomgeving. Fysiek èn sociaal. Elk bedrijf geeft hier op een eigen manier invulling aan en sommige gaan nét een stapje verder. Zij bieden hun medewerkers ondersteuning bij onder meer stoppen met roken, gezonder eten, Nederlands leren en persoonlijke ontwikkeling. Is dat niet een béétje overdreven?
Investeren in geluk
Een voorbeeld van investeren in een gezonde bedrijfscultuur komt van de Bredase ondernemer Joris Toonders. Hij introduceerde al in 2016 vier weken betaald partnerverlof terwijl twee dagen toen nog de standaard was, en eind 2022 betaalde hij voor elk van zijn medewerkers de decemberboodschappen. Als ondernemer laat Joris zich niet leiden door cijfers en statistieken, maar door zijn gevoel. Investeren in het geluk van medewerkers is volgens hem de beste investering die je kunt doen.
Goed kijken
Een extreem voorbeeld? “Het is een kwestie van kijken naar wat past bij jouw organisatie en medewerkers”, nuanceert Esther van den Hurk van Vitaal Leven. Als vitaliteitscoach begeleidt zij individuele medewerkers binnen organisaties en bedrijfsleven naar een betere balans tussen belasting en belastbaarheid. Of zoals ze het zelf zegt: naar minder druk en meer geluk. Dit doet ze onder andere voor Lavans.
Totaalplaatje
Esthers opdrachtgevers kiezen er bewust voor om medewerkers die dat nodig hebben te ondersteunen bij hun persoonlijke vraagstukken en ontwikkeling. “Ze kijken naar het totale plaatje van een persoon. Wanneer iemand privé veel voor de kiezen krijgt, kun je dat eigenlijk niet los zien van werk. Zeker niet als de situatie langere tijd aanhoudt. Je bent ten slotte gewoon één persoon.”
Oprecht
Dat betekent volgens Esther niet dat je je met de privézaken van medewerkers moet bemoeien. “Integendeel. Je wilt juist dat mensen zélf de regie nemen. Maar daar kun je ze wel in ondersteunen. Bijvoorbeeld door een omgeving te creëren waarin mensen open durven te zijn over hun zorgen of problemen. Als leidinggevende kun je vanuit oprechte interesse en betrokkenheid het gesprek aangaan en hulp aanbieden. Niet tijdens het jaarlijkse functioneringsgesprek, maar gewoon wanneer je ziet dat iemand het nodig heeft.”
Is dat dan niet betuttelend? “Totaal niet”, vindt Esther. “Aandacht en ruimte geven aan persoonlijke omstandigheden is iets heel anders dan dingen uit handen nemen of oplossingen forceren. Autonomie is belangrijk. Medewerkers bepalen zelf of ze het aanbod aannemen en wanneer. Door ze daarin te stimuleren, groeien ze als mens en daarmee ook als medewerker. Daar pluk je als werkgever ook de vruchten van.”